پیشینه و مبانی نظری صنعت دارو سازی و مشتریان
مبانی نظری وپیشینه تحقیق صنعت داو سازی ، مشتری وبازاریابی
بخش اول : آشنایی با صنعت داروسازی و ساخت محلولهای تزریقی
1 - تاريخچه
مسلمانان در ساير علوم طبيعی وابسته به پزشكي از قبيل داروسازي ( صيدله )، گياه شناسي ( علم الحشائش )، علم الحيوان و .... به پيشرفتهايي دست يافتند زيرا همه ي اين علوم در علم طب به كار ميآيد و دانش آنها براي تكيمل فن طب لازم است . داروسازي از فروع پژشكي است و از تاريخ به قدمت تاريخ انسان برخوردار است استعمال گياهان به عنوان دارو در سراسر تاريخ مرسوم بوده و ثبت شده است . داروسازي ( علم الصيدله ) نزد دانشمندان قرون وسطي به نامهاي بسياري از جمله الادويه ، علم المفردات ، علم العقایید و اقراباذين و غيره ناميده شده است . در قديم پزشكان شربتها و عصارهها را خود ميساختند و گياهان را نيز جمع آوري و انبار ميكردند و نباتات و غيره نظارت شخصي خود حفظ ميكردند و اين روش تا قرن ششم ميلادي ادامه داشت . از قرن نهم ميلادي به بعد علاقه به گياهان دارويي به شدت اوج گرفت و حكيماني مانند مه سو ( Mesue ) ورازي و ابن سينا پيشگامان آن بودند . از اين تاريخ به بعد اسناد و سوابق مكتوب در دست است . طب گياهي با وصف دقيق گياهان و قسمتهاي مورد استفاده ي آن مقدار لازم و نوع بيماري كه بايد درمان گردد . بر مبناي صحيحي قرار گرفت و پزشكان اسلاميدر تركيب داروها به نسبتهاي معين سرآمد شدند .
ادويه ي مركبه و شناخت مفردات طبي
جرجي زيدان مينويسد : ( دانشمندان اروپا كه در رستاخيز خود در فن داروسازي مطالعه و تحقيق كردند دريافتند كه مسلمانان پايه گذار اين علم بوده و آنان بوده اند كه براي نخستين بار روش هاي داروسازي را ترتيب داده و داروهاي تازه اي را پيدا كردند ) و آنها نخستين مردميبودند كه به شكل امروزي داروخانه باز كردند .
صيدله ، علم ادويه و شناخت داروهاست كه به انگليسي ( فارماكولوژي ) ناميده ميشود در آغاز پزشك . و داروشناس ( صيدلاني )، هر دو يك شخص بودند .
در اين علم از شناخت اشكال نباتات از جهت اينكه چيني ، هندی ، رومي ، ايراني و جز اينها بوده و از حوادث و معرفت آنها بحث ميشود . ادويه ي مفرده به عقاقير شناخته شد . و عربها نخستين مردميبودند كه قراباذين ( ادويه ي مركبه ) را به شكلي كه اكنون در درست است ، مرتب ساختند . دليل اين مطلب هم ، اساميپاره اي از داروها و گياهاني است كه همان اساميعربي و هندي و فارسي است كه عربها وضع نموده اند ، مانند الكل كه از الكحول گرفته است . آگاهي به نحوه ي تهيه ي داروهايي كه پزشك تجويز ميكرد ، خود يك حرفه ي واجد اهميت محسوب ميشد . صيدله كه گاه به آن عطاره نيز گفته اند از قديم شغلي آزاد و مايه احترام بود و ليكن همه داروشناسان دراي اخلاق كريمه نبوده اند